وینسترون و 2 شکل اصلی آن

 وینسترون و ۲ شکل اصلی آن

وینسترون، از کجا پیداش شده؟

وینسترون، که اسم علمیاش استانووزولول )Stanozolol )هست، یه جور استروئید آنابولیک-
آندروژنیک )AAS )محسوب میشه. اصالً نترس از این اسمهای قلمبه سلمبه! یعنی چی؟ یعنی
این ماده هم کمک میکنه که عضالت بسازی )آنابولیک( و هم خصوصیات مردانه رو تقویت
میکنه )آندروژنیک(. در اصل، وینسترون برای درمان بیماریهایی مثل پوکی استخوان، کمخونی
و آنژیوادم ارثی ساخته شد. اما خب، مثل خیلی چیزهای دیگه، راهش رو به دنیای بدنسازی و
ورزشهای قدرتی باز کرد.

 وینسترون
پس، وینسترون توی بدنسازی چیکار میکنه؟

بذار خیلی ساده بهت بگم. وینسترون به چند تا کار اصلی توی بدن کمک میکنه که برای
ورزشکارها خیلی جذابه:
افزایش توده عضالنی )با کیفیتی خوب!(: وینسترون باعث میشه که پروتئینسازی توی
سلولهای عضالنی بیشتر بشه. این یعنی عضالتت قویتر و حجیمتر میشن. اما نکته
جالب وینسترون اینه که این حجم رو با آب میانبافتی نمیسازه. یعنی عضالتی که با
وینسترون میسازی، معموالً سفتتر و با کیفیتترن.
افزایش قدرت و استقامت: با افزایش تولید گلبولهای قرمز، اکسیژنرسانی به عضالت
بهتر میشه. این یعنی میتونی بیشتر تمرین کنی، وزنههای سنگینتری بزنی و دیرتر
خسته بشی.
چربیسوزی )غیرمستقیم(: وینسترون خودش مستقیماً چربیسوز نیست، اما با افزایش
حجم عضالنی، متابولیسم بدنت هم باالتر میره. عضالت فعالتر، کالری بیشتری
میسوزونن، حتی وقتی استراحت میکنی. این یعنی بدنت میتونه چربیهای اضافه رو
راحتتر آب کنه.

خشک کردن بدن )Cut): این یکی از دالیل اصلی محبوبیت وینسترون توی دوران کات
)Cut )یا همون فاز تفکیک عضالنیه. همونطور که گفتم، وینسترون باعث افزایش کیفیت
عضالت و کاهش آب میانبافتی میشه، که نتیجهاش یه بدن عضالنی و خشک و رگدار
هست.
یه مثال خودمونی: فرض کن داری یه خونه میسازی. وینسترون مثل سیمان فوقالعاده قوی
میمونه که اسکلت خونه رو محکم میکنه و اجازه نمیده دیوارها شل و وارفته باشن.
چه کسانی از وینسترون استفاده میکنن؟ )و چرا؟(
همونطور که گفتم، وینسترون بیشتر توی دنیای حرفهای ورزشهای قدرتی و زیبایی اندام دیده
میشه.
مخصوصاً بدنسازان حرفهای: در دوران کات برای رسیدن به تفکیک عضالنی باال و خشکی
بدن.
وزنهبرداران و پاورلیفتینگ کارها: برای افزایش قدرت انفجاری و توانایی بلند کردن وزنههای
سنگینتر.
ورزشکاران رشتههای سرعتی و قدرتی: مثل دوومیدانی، کشتی، و ورزشهایی که نیاز به
قدرت و سرعت همزمان دارن.
نکته مهم: استفاده از وینسترون در بیشتر رشتههای ورزشی حرفهای ممنوعه و جزو دوپینگ
محسوب میشه. پس اگه ورزشکار حرفهای هستی، دیگه خودت میدونی!

 وینسترون
فرمهای مختلف وینسترون: قرص یا آمپول؟

وینسترون دو شکل اصلی داره:
وینسترون خوراکی )قرص(: این شکلش برای کبد خیلی سمیتره چون باید از فیلتر کبد
عبور کنه. معموالً دوزهای پایینتری داره و دوره مصرفش هم کوتاهتره.
وینسترون تزریقی )آمپول(: این شکلش کمتر برای کبد ضرر داره چون مستقیماً وارد
جریان خون میشه. اما خب، تزریق هم خودش دردسرها و ریسکهای خودشو داره.
یه نکته مهم: فرقی نمیکنه وینسترون رو قرص بخوری یا آمپول، در هر دو حالت میتونه
عوارض جدی داشته باشه.

جدول مقایسهای: وینسترون خوراکی در مقابل تزریقی

ویژگی وینسترون خوراکی )قرص( وینسترون تزریقی )آمپول(
سمیت کبدی باال )چون باید از کبد عبور کند(
کمتر )مستقیم وارد جریان خون
میشود(
سهولت مصرف باال )فقط خوردن( متوسط )نیاز به تزریق صحیح دارد(
سرعت اثر نسبتاً سریع سریعتر
نیاز به محافظت
کبدی
ضروری )داروهای محافظ کبد(
کمتر ضروری )اما باز هم توصیه
میشود(
عوارض گوارشی بیشتر )دلدرد، تهوع( کمتر
اثر بر مفاصل قابل توجه )خشکی و درد مفاصل( قابل توجه )خشکی و درد مفاصل(
عمر نیمه در بدن
کوتاه )نیاز به تقسیم دوز در طول
بلندتر )تزریق هر چند روز یک بار( روز(
عوارض جانبی وینسترون: وقتی که قهرمان، هیوال
میشه!
اینجاست که قضیه جدی میشه. وینسترون یه ماده قدرتمنده، اما همین قدرت میتونه کلی بال
سر آدم بیاره. حواست باشه، این عوارض میتونه برای هر کسی متفاوت باشه و به دوز، مدت
زمان مصرف، ژنتیک و سالمتی عمومی بستگی داره.

عوارض جسمانی:

آسیب کبدی: این یکی از جدیترین عوارض وینسترون خوراکیه. میتونه باعث التهاب،
زردی و حتی نارسایی کبد بشه.
مشکالت قلبی-عروقی: وینسترون میتونه کلسترول خوب )HDL )رو کم کنه و کلسترول
بد )LDL )رو زیاد کنه. این یعنی ریسک بیماریهای قلبی، فشار خون باال، و سکته قلبی
رو باال میبره.
مشکالت پوستی: جوشهای چرکی، مخصوصاً روی کمر و صورت، چرب شدن پوست، و
ریزش مو )مخصوصا وینسترون ً در افرادی که استعداد ژنتیکی دارن( از عوارض رایج
هستن.
درد و خشکی مفاصل: این خیلی مهمه! وینسترون باعث کاهش مایع مفصلی میشه و
میتونه مفاصل رو خشک و دردناک کنه. خیلی از بدنسازها این رو تجربه کردن.

 وینسترون

اختالالت هورمونی:

در مردان: کاهش تولید تستوسترون طبیعی بدن )که میتونه منجر به مشکالتی
مثل کاهش میل جنسی، ضعف عضالنی، و افسردگی بشه(، ژنیکوماستی )رشد
سینه(.
در زنان: افزایش موهای زائد بدن و صورت، کلفت شدن صدا، نامنظمی قاعدگی، و
بزرگ شدن کلیتوریس. این عوارض در زنان میتونه دائمی باشه!
کاهش باروری: هم در مردان و هم در زنان میتونه روی باروری تاثیر منفی بذاره.
مشکالت کلیوی: در برخی موارد، مصرف وینسترون میتونه به کلیهها هم آسیب بزنه.

عوارض روانی:

پرخاشگری و عصبانیت: بعضیها بهش میگن “وینی درایو” )Rage Winnie). یعنی آدم
زودتر عصبانی میشه و زودتر به هم میریزه.
افسردگی: بعد از قطع مصرف، افت شدید خلق و خو و افسردگی رایجه.
اضطراب و بیقراری: احساس ناآرامی و اضطراب هم از عوارض احتمالی وینسترون
هست.

چه کسانی نباید از وینسترون استفاده کنن؟

اگر یکی از شرایط زیر رو داری، دور وینسترون رو یه خط قرمز پررنگ بکش:
مشکالت کبدی: اگر سابقه بیماری کبدی داری، به هیچ وجه سراغ وینسترون نرو.
مشکالت قلبی-عروقی: اگر سابقه بیماری قلبی، فشار خون باال، یا کلسترول باال داری، این
ماده قاتل توئه.
مشکالت پروستات: در مردان، به خصوص اونایی که مشکل پروستات دارن، وینسترون
وضعیت رو بدتر میکنه.
زنان باردار یا شیرده: این خودش معلومه دیگه!
افراد زیر ۱۸ سال: بدن در حال رشده و نباید با این مواد شیمیایی اذیت بشه.
افراد با سابقه بیماری روانی: اگه سابقه افسردگی، اضطراب یا پرخاشگری داری، وینسترون
بدترت میکنه.
افراد حساس به استروئیدها: حتی دوزهای پایین هم ممکنه واکنشهای شدیدی ایجاد
کنه.

دوز مصرفی وینسترون: خطرناکتر از آنچه فکر میکنید!

بحث دوز مصرفی وینسترون یه بحث تخصصی و بسیار حساسه. چیزی که توی باشگاهها یا
اینترنت میشنوی، اغلب غیرعلمی و خطرناکه. دوزهای معمول در بدنسازی )که باز هم توصیه

نمیشه( برای مردان بین ۲۰ تا ۵۰ میلیگرم در روز )برای قرص( یا ۵۰ میلیگرم هر دو روز یک بار
)برای آمپول( متغیره. اما این فقط یه عدد روی کاغذه و هیچ تضمینی برای ایمنی یا اثربخشی
نداره.
نکته حیاتی: هرگز و هرگز خودسرانه از وینسترون استفاده نکن. مصرف خودسرانه میتونه
عواقب جبرانناپذیری داشته باشه.

دوره مصرف )سیکل( وینسترون: یه چرخه معیوب!

رو در دورههایی )سیکل( مصرف میکنن که معموالً بدنسازها معموالًوینسترون بین ۶ تا ۸ هفته
طول میکشه. در این دوران، اونها وینسترون رو با استروئیدهای دیگه هم ترکیب میکنن تا به
نتایج بهتری برسن. اما این ترکیبها خودشون ریسک عوارض رو چند برابر میکنه.
بعد از سیکل: بدن که به وینسترون عادت کرده، برای مدتی تولید تستوسترون طبیعیاش رو
متوقف میکنه. برای همین، بعد از پایان سیکل، باید از داروهایی برای کمک به برگشت تولید
تستوسترون طبیعی استفاده کرد )مثل کلومیفن یا تاموکسیفن( که اینها هم عوارض خاص
خودشون رو دارن. این میشه یه چرخه معیوب!

 وینسترون
وینسترون و تستوسترون: یه رابطه پر تنش!

همونطور که گفتم، وینسترون باعث سرکوب تولید تستوسترون طبیعی بدن میشه. وقتی شما
وینسترون مصرف میکنید، بدنتون فکر میکنه تستوسترون به اندازه کافی داره و دیگه تولیدش
نمیکنه. این یعنی بعد از قطع مصرف، برای اینکه بدنتون دوباره شروع به تولید تستوسترون
طبیعی کنه، نیاز به کمک دارویی دارید. اینجاست که خیلیها دچار مشکل میشن چون یا دوره
بازگردانی )PCT )رو درست انجام نمیدن یا اصال انجام نمیدن.

جایگزینهای سالمتر برای وینسترون: راهی به سوی

سالمتی!
اگه دنبال نتایج خوب توی بدنسازی هستی، الزم نیست خودت رو در معرض خطرات وینسترون
قرار بدی. راههای سالم و طبیعی خیلی زیادی وجود داره:
تغذیه مناسب و اصولی: یه رژیم غذایی پر پروتئین، کربوهیدرات پیچیده و چربیهای
سالم، اساس بدنسازیه.
تمرینات منظم و پیشرفته: علم تمرین مدام در حال پیشرفته. تمرین درست و اصولی، با
شدت مناسب و ریکاوری کافی، نتیجهبخشتر از هر دارویی است.

مصرف مکملهای مجاز: کراتین، پروتئین وی، BCAA، بتاآالنین و … میتونن بهت کمک
کنن.
خواب کافی: مهمترین فاکتور ریکاوری و رشد عضالت، خواب کافیه.
مدیریت استرس: استرس مزمن میتونه روند پیشرفت رو مختل کنه.
مصرف استروئیدهای آنابولیک طبیعی )گیاهی(: بعضی از گیاهان و مکملها مثل
تریبولوس، ماکا، و د-آسپارتیک اسید میتونن به صورت طبیعی به افزایش تستوسترون و
بهبود عملکرد ورزشی کمک کنن )البته با تاثیر کمتر نسبت به وینسترون(.

 وینسترون
جمعبندی

خب رفیق! تا اینجا با هم وینسترون رو از زوایای مختلف بررسی کردیم. دیدیم که چه فوایدی
میتونه داشته باشه )البته در دنیای ورزش حرفهای و زیر نظر متخصص( و چه عوارض
وحشتناکی میتونه به بار بیاره. وینسترون یه شمشیر دو لبه است. میتونه در یه شرایط خاص
بهت کمک کنه، اما در اکثر موارد، خطراتش خیلی بیشتر از فوایدشه.
حرف آخر: سالمتی از هر چیزی مهمتره. قبل از اینکه فکر استفاده از وینسترون یا هر استروئید
دیگهای رو بکنی، خوب فکر کن. با مربیهای باتجربه، پزشکها و متخصصین تغذیه مشورت کن.
راههای سالم و پایدار برای رسیدن به اهدافت وجود داره. خودت رو گول نزن و سالمتیت رو به
خطر ننداز.
وینسترون شاید وسوسهانگیز باشه، اما ریسکش واقعاً باالست. امیدوارم این مقاله بهت کمک
کرده باشه که تصمیم درستی بگیری. اگر سوالی داری، حتما بپرس!

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا