انار و بیش از 40 فایده آن
انار به دلیل توانایی آنها در پشتیبانی و بهبود بسیاری از سیستم ها و عملکردهای بدن، در نتیجه سلامتی مطلوب را به عنوان “میوه زندگی” و “قدرت طبیعت” می شناسند.
انار برای تولید روغن فشرده می شود که فواید زیادی برای مو و سلامت کلی دارد.
روغن حامل انار هنگامی که به صورت موضعی در مراقبت از پوست و در ماساژ استفاده می شود، تولید کلاژن را تحریک می کند، خاصیت ارتجاعی پوست را بهبود می بخشد، ظاهر جای زخم را کاهش می دهد، باعث ترمیم آسیب های پوستی می شود و رطوبت ماندگاری را بدون بر جای گذاشتن چربی یا مسدود شدن منافذ باقی می گذارد.
روغن انار التهاب را کاهش می دهد، از پوست در برابر اشعه های خورشید محافظت می کند، ناراحتی های مرتبط با پسوریازیس و اگزما را تسکین می دهد و به سرعت بهبود زخم ها کمک می کند.
روغن حامل انار که در مو استفاده می شود، به طور موثر بر روی انواع موها عمل می کند تا رشته های کدر و خشک را نرم کرده و در برابر عوامل استرس زای محیطی محافظت کند. گردش خون را تقویت می کند، کثیفیرا از بین می برد، از آسیب به فولیکول های مو جلوگیری می کند و مو را قوی تر می کند.
تاریخچه استفاده از روغن انار
انار که با محبت به عنوان “میوه زندگی” و “میوه قدرت طبیعت” شناخته می شود، نماد مفاهیم، اصول و افسانه های بسیاری از اعمال مذهبی، فرهنگی، معنوی و پزشکی است.
به ویژه، این میوه ها به طور سنتی نماد فراوانی، جاه طلبی، زیبایی، زندگی ابدی، باروری، امید، تمدن انسانی، پیوند ناپذیر ازدواج، رمز و راز، پاکی، رستاخیز و سلطنت بوده اند.
در بسیاری از کشورها، انار به طور سنتی به عنوان هدیه عروسی ارائه می شود، که نشان دهنده آرزوی تازه دامادها برای بچه دار شدن به تعداد دانه های داخل میوه است.
در اساطیر یونان، انار نشان دهنده چرخه مرگ و تولد دوباره است. یکی از نسخه‌های اسطوره‌ای که تغییر فصل‌ها را توضیح می‌دهد می‌گوید که هادس، خدای عالم اموات، دختر زئوس، پرسفونه را ربود تا با او ازدواج کند.
در دنیای زیرین، جایی که او بدون غذا و نوشیدنی بود، اسیر او را متقاعد کرد که دانه های میوه زیبای انار جواهری است که باید چشید. او نمی دانست کسانی که از غذاها یا نوشیدنی های دنیای زیرین می خورند مقدر شده است تا ابدیت را در آنجا بگذرانند، بنابراین تسلیم وسوسه شد.
با این حال، پس از خوردن تنها ۶ دانه، این منجر به حبس سالانه ۶ ماهه در دنیای اموات برای همیشه شد. این دوره به یک دوره سرد تبدیل شد که طی آن کشور فصل زمستان شدیدی را تجربه کرد.
هر سال زمانی که هوا روی زمین گرم‌تر می‌شد، به مدت شش ماه منتشر می‌شد که گل‌ها را به شکوفایی و رشد گیاهان تشویق می‌کرد. این دوره را فصول بهار و تابستان می نامند.
بر اساس منابع تاریخی، شواهدی مبنی بر وجود انار در اوایل ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد وجود دارد. خاستگاه کشت و طبیعی شدن آنها به مدیترانه و شرق باز می گردد که مناطقی از ایران تا هیمالیاهای غربی تا شمال هند را در بر می گیرد.
این درختان همچنین در جنوب اروپا و آب و هوای خشک‌تر شمال آفریقا، خاورمیانه و بخش‌هایی از ایالات متحده مانند کالیفرنیا و آریزونا رشد می‌کنند. پس از کشف در امتداد جاده ابریشم، به آسیای جنوب شرقی و چین سفر کرد، جایی که به عنوان نماینده فراوانی و نسل های آینده دیده می شد.
استعمارگران و بازرگانان این میوه را به کره، ژاپن و آمریکای لاتین وارد کردند و در آنجا همچنان کشت می شود. در مصر باستان، در سال ۱۶۰۰ قبل از میلاد، ارزش بالایی که برای انار به عنوان نمادی از زندگی پس از مرگ قائل می شد، آنها را به محل اقامت فرعون تبدیل کرد، جایی که آنها را بر روی دیوارها و در مقبره ها نقاشی می کردند.
در طب سنتی مصریان باستان از انار برای از بین بردن کرم های روده استفاده می کردند. تصاویری از این میوه بر روی ستون های معبد، موزاییک ها، لباس های کشیش و سکه ها یافت شده است.
زنان رومی برای نشان دادن وضعیت تاهل خود از شاخه های انار روسری می ساختند و لشکرها نیزه هایی را حمل می کردند که نوک خوشه های آنها را با انار جایگزین می کرد که نشانه قدرت محسوب می شد.
در طول تاریخ، هر قسمت از انار عملکردی دارد: گل ظریف برای تولید رنگ قرمز خرد می شود. از پوست آن برای رنگ کردن چرم استفاده می شود.
و دانه های گازدار “انار” نه تنها برای غذا، بلکه برای ساخت داروهای ضد انگلی، لوازم آرایشی و تقویت کننده استفاده می شود.
علاوه بر زیبایی، این میوه با خواص مقوی خود فواید بی‌شماری برای سلامتی دارد که باعث شده است به عنوان میوه‌ای افسانه‌ای و تاثیرگذار که تمدن بشری را نشان می‌دهد، شناخته شود.
خواص تقویت کننده سلامت آن باعث شده است که از آن در بسیاری از درمان ها استفاده شود. در آیورودا برای کاهش تب و در طب یونانی برای درمان دیابت استفاده می شود.
از ریشه و پوست این گیاه برای جلوگیری از خونریزی و تورم و تسکین زخم ها استفاده می شود.
مطالعات نشان داده است که انار همچنین به حفظ سطح کلسترول، حمایت از سلامت قلب، تسکین علائم یائسگی، تقویت ایمنی، حفظ فشار خون طبیعی و عملکرد سالم مفاصل، کاهش و پیشگیری از التهاب، حمایت از هضم مناسب و حفظ سلامت پوست و دندان کمک می کند. .
نام انار احتمالاً از کلمات لاتین باستانی برای “سیب” – pomum – و برای “دانه” – granatum گرفته شده است. معنای دوم کلمه گراناتوم “قرمز تیره” است که به دانه های آن اشاره دارد. اعتقاد بر این است که در اوایل دوره مورها، شهر اسپانیایی گرانادا به نام انار نامگذاری شده است و امروزه نماد منطقه ای گرانادا انار است.
از دانه های انار به شکل میوه خام در پخت و پز، پخت و پز یا تزیین ظروف استفاده می شود. آنها همچنین برای تهیه آب میوه و اسموتی و نوشیدنی های الکلی از جمله کوکتل و شراب استفاده می شوند.
روغن انار با فشار دادن دانه های انار تولید می شود که خواص مفید زیادی برای پوست، مو و سلامت کلی دارد.
فواید روغن هسته انار
ترکیبات اصلی روغن انار عبارتند از: اسید پونیک، اسید اولئیک، اسید لینولئیک، اسید پالمیتیک، اسید استئاریک، فیتواسترول ها و توکوفرول (ویتامین E).
PUNIC ACID به نام های زیر شناخته می شود:
- کمک به افزایش قدرت بدن پس از قرار گرفتن در معرض التهاب
- درد عضلانی را تسکین دهید
- کاهش تورم
- تولید کلاژن را افزایش می دهد و تجزیه آن را کاهش می دهد و در نتیجه از علائم پیری پوست جلوگیری می کند
- موها را بازسازی و تقویت می کند و ظاهری درخشان و سالم به آن می بخشد
اسیدهای اولئیک (امگا ۹) به موارد زیر شناخته می شوند:
- پوست و مو را صاف، عرق کرده و براق نگه دارید
- باعث رشد موهای ضخیم تر، بلندتر و قوی تر می شود
- کاهش ظاهر پیری مانند چین و چروک های زودرس و خطوط ریز
- از بین بردن شوره سر و کمک به رشد مو
- افزایش ایمنی
- نشان دادن خواص آنتی اکسیدانی
- از التهاب، سفتی و درد مفاصل جلوگیری کنید
- اسید لینولئیک (امگا ۶) برای موارد زیر شناخته شده است:
- موها را مرطوب کرده و به رشد آن کمک می کند
- بهبود زخم را تسهیل می کند
- یک امولسیفایر موثر در فرمولاسیون صابون ها و روغن های خشک شونده سریع است
- خواص ضد التهابی را نشان می دهد
- آکنه را درمان می کند و احتمال جوش های آینده را کاهش می دهد
- حفظ رطوبت در پوست و مو را افزایش می دهد
- هنگامی که در ترکیبی از روغن ها استفاده می شوند، قوام نازک تر به نظر می رسند، که برای پوست های مستعد آکنه مفید است.
اسید پالمیتیک با موارد زیر مشخص می شود:
- خواص نرمی دارند
- موها را بدون باقی ماندن چربی یا چسبندگی صاف می کند
- آنها اسیدهای چرب اشباع شده هستند
اسید استئاریک شناخته شده است:
- خاصیت پاک کنندگی دارد که آلودگی، عرق و چربی اضافی مو و پوست را از بین می برد
- به یک عامل امولسیون کننده ایده آل تبدیل می شود که آب و روغن را به هم متصل می کند
- محصولات کمکی زمانی که برای مدت طولانی نگهداری می شوند قوی باقی می مانند
- بدون کاهش درخشش یا احساس سنگینی موها را احیا کرده و در برابر آسیب محافظت کنید
- خاصیت پاک کنندگی خاصی دارد
- پوست را نرم کنید
فیتوسترول ها به نام های زیر شناخته می شوند:
- تولید کلاژن را افزایش دهید
- پوست را در برابر آسیب های آفتاب تسکین می دهد
- رشد پوست جدید و الاستیک را تقویت کنید
- افزایش ایمنی
- ظاهر اسکارها و سایر نواحی ناخواسته را کاهش می دهد
ویتامین E برای موارد زیر شناخته شده است:
- حاوی آنتی اکسیدان هایی است که روند پیری را کند کرده و آن را تسریع می کند.
- پوست لکه دار را ترمیم می کند
- از ریزش رطوبت پوست و مو جلوگیری کنید.
- به پوست سوختگی تسکین دهنده ای بدهید
- قبل از پاکسازی عمیق و متعادل کردن تولید روغن
روغن حامل انار که به صورت موضعی در مراقبت از پوست و ماساژ استفاده می شود، تولید کلاژن را تحریک می کند و خواص ضد التهابی از خود نشان می دهد.
توانایی آن در ترمیم پوست آسیب دیده، خشک یا پیر آن را به یک عنصر ایده آل در لوازم آرایشی مراقبت از پوست تبدیل می کند. روغن حامل انار خاصیت ارتجاعی پوست را بهبود می بخشد و برای حفظ تعادل هورمونی در مردان و زنان شناخته شده است و بافت پوست را بهبود می بخشد.
علاوه بر داشتن خاصیت مرطوب کنندگی و تسکین دهنده، پوست را تغذیه می کند و خاصیت تسکین دهنده و محافظتی به خصوص برای پوست های تحریک شده و سوخته دارد.
روغن گرانادین با تحریک سلول‌های لایه بیرونی پوست باعث ترمیم آسیب‌های پوستی می‌شود و لایه جدیدی از پوست را در معرض دید قرار می‌دهد و در نتیجه ظاهر و احساس جوان‌تری را ایجاد می‌کند.
به این ترتیب ظاهر جای زخم را کاهش می دهد. روغن انار برای انواع پوست از جمله پوست های چرب و مستعد آکنه مناسب است و رطوبت طولانی مدت را بدون برجای گذاشتن چربی یا مسدود شدن منافذ ایجاد می کند.
روغن حامل انار که در پزشکی استفاده می شود، به عمق پوست نفوذ می کند و التهاب را تسکین می دهد و در عین حال از پوست در برابر آسیب های خورشید محافظت می کند.
محتوای آنتی اکسیدانی بالای روغن انار به جلوگیری از آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد که باعث تحریک و ضخیم شدن پوست می شوند، کمک می کند.
برای کسانی که از بیماری های پوستی مانند آکنه، اگزما و پسوریازیس رنج می برند، آبرسانی را برای کاهش درد فراهم می کند. روغن انار با رساندن مواد مغذی به سلول‌های پوست، بازسازی پوست را تسریع می‌کند تا بهبود زخم را تسریع کند و شادابی پوست را بازیابی کند.
روغن موی انار به طور موثر بر روی انواع موها عمل می کند تا تارهای خشک و کسل کننده را هیدراته کند و از آنها در برابر عوامل استرس زای محیطی مانند آلودگی محافظت کند.
روغن انار از آسیب به فولیکول های مو جلوگیری می کند و با تحریک گردش خون و حذف ناخالصی ها از پوست سر، رشد موهای قوی و سالم را تقویت می کند.
خواص ضد باکتریایی آن از پوست سر در برابر باکتری هایی که به بیماری هایی مانند پسوریازیس و اگزمای پوست سر کمک می کنند محافظت می کند و قرمزی، خارش و التهاب مرتبط با این شرایط را تسکین می دهد. روغن انار سطح pH پوست سر را متعادل کرده و از شوره سر جلوگیری می کند.
همانطور که نشان داده شد، روغن انار خواص درمانی زیادی دارد. موارد زیر مزایای متعدد آن و انواع فعالیت هایی را که هدف آن نشان دادن است، نشان می دهد:
لوازم آرایشی: ترمیم کننده، ضد التهاب، آنتی اکسیدان، ضد پیری.
دارویی: بازسازی کننده، ضد التهاب، ضد میکروبی.
کشت و برداشت روغن هسته انار با کیفیت
Punica granitum یک گیاه انار برگریز بارده است که برای برداشت میوه و به عنوان یک گیاه زینتی در پارک ها و باغ ها کشت می شود. به صورت درختچه یا درختی رشد می کند که ارتفاع آن به ۵ تا ۱۰ متر (۱۶ تا ۳۳ فوت) می رسد.
اگرچه درختان انار را می توان از دانه رشد داد، اما معمولاً از قلمه های چوب سخت تکثیر می شوند تا از ایجاد تنوع ژنتیکی در گیاهان جلوگیری شود. درختان انار عمر طولانی دارند و برخی از گونه های آن در فرانسه ۲۰۰ سال عمر می کنند.
درختان انار به سرما حساس هستند، بنابراین دمای گرم یا مرطوب و گرم را ترجیح می دهند. آنها در مناطقی با بارندگی منظم، با تابستان های گرم و خشک و زمستان های سرد رشد می کنند.
فقدان زهکشی کافی منجر به پوسیدگی در ریشه ها می شود، بنابراین آنها نمی توانند مناطق مرطوب بیش از حد معمول را تحمل کنند. توانایی آنها در مقاومت در برابر یخبندان به گونه آنها بستگی دارد،
اما به طور کلی آنها می توانند دمای -۱۲ درجه سانتیگراد تا -۷ درجه سانتیگراد (۱۰ درجه فارنهایت تا ۱۸ درجه فارنهایت) را تحمل کنند. با این حال، حتی این اقدام می تواند باعث آسیب شود.
درختان انار می توانند در خاک های مختلف از جمله خاک های رسی و شنی رشد کنند، اما در خاک های رسی سنگین با زهکشی خوب و pH بهینه ۷-۵.۵ بهترین رشد را دارند.
رشد آنها می تواند توسط خاک های قلیایی محدود شود. اگرچه درخت سایه جزئی را تحمل می کند، اما شرایط ایده آل برای رشد آفتاب کامل است.
هنگامی که درخت انار برای اولین بار کاشته می شود، باید یک روز در میان آبیاری شود تا از استحکام ریشه ها اطمینان حاصل شود. اما خاک نباید خیلی اشباع باشد.
پس از ایجاد، گیاه شناسی می تواند با آب و هوای معتدل کویر سازگار شود زیرا خشکی و خشکسالی را تحمل می کند.
هنگامی که درخت بالغ می شود، شاخه های نازک و خراش دار ایجاد می کند که برگ های براق، کشیده و همیشه سبز به ترتیب مخالف یا معکوس رشد می کند.
گل های قرمز روشن آن که به صورت مجزا یا به صورت خوشه های ۵ تایی رشد می کنند، هر کدام بین ۳ تا ۷ گلبرگ دارند. گل های برخی از انواع درختان گلابی می توانند دو شکوفه باشند – یعنی می توانند گل هایی با برگ های اضافی داشته باشند که ظاهری مانند داشتن گل در گل می دهد.
گل های ذرت دو گل اغلب شبیه گل های ذرت هستند و بعید به نظر می رسد که میوه بدهند، زیرا عمدتاً برای گل هایشان رشد می کنند. انواع دیگر کاج گل های سفید یا زرد تولید می کنند.
درختان انار ممکن است در سال اول رشد فقط چند میوه داشته باشند، زیرا بیشترین برداشت معمولاً ۲ تا ۳ سال پس از کاشت است. درختان ۳-۱۵ ساله قوی ترین رشد و بالاترین محصول را نشان می دهند.
بسته به تنوع گیاه، دوره معمول شروع میوه دهی درخت ۷-۵ ماه پس از گلدهی است. در نیمکره شمالی، میوه دهی معمولاً از اوایل پاییز تا زمستان، از سپتامبر تا فوریه است. در نیمکره جنوبی، میوه دهی معمولاً در پاییز، از مارس تا مه رخ می دهد. میوه ها توت محسوب می شوند.
میوه انار به اندازه یک لیمو و انگور رشد می کند. گرد است و دارای پوست بیرونی ضخیم، صاف و سخت از چرم یا پوست است که می تواند به روشنی زرد مایل به قهوه ای یا تیره مایل به قرمز باشد.
در داخل انار پوست سفید نازکی به نام غشاء دارد که میوه را زیر آن پنهان می کند. در زیر این لایه، میوه به یک پوشش اسفنجی، سفید و گوشتی به نام آلبیدو تقسیم می‌شود که حداقل ۵ غلاف بذر را تشکیل می‌دهد که گاهی اوقات به آنها “حفظه” یا “محفظه” می‌گویند.
این غلاف‌های کیسه‌مانند، پالپ را جدا می‌کنند که حاوی دانه‌های خوراکی کوچک و جواهر مانندی به نام آریل است که بسته به اندازه میوه می‌تواند بین ۲۰۰ تا ۱۴۰۰ عدد باشد.
