گزینه های درمان سرطان سینه

فهرست مطالب

راه های مختلفی برای نزدیک شدن به درمان سرطان سینه وجود دارد و اغلب ترکیبی از درمان ها را می طلبد. مهم است که مزایای بالقوه، عوارض جانبی و خطرات هر گزینه را بسنجید.

انواع مختلفی از سرطان سینه وجود دارد. برخی از درمان‌ها ویژگی‌های خاص سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند، بنابراین فقط روی آن سرطان‌های خاص کار می‌کنند. برخی از درمان ها به سرعت رشد سرطان و میزان گسترش آن بستگی دارد.

درمان سرطان سینه برای همه یکسان نیست. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد درمان های سرطان سینه و عواملی که ممکن است به تعیین بهترین روش های درمانی برای شما کمک کند، ادامه مطلب را بخوانید.

عمل جراحی

برای برخی افراد، جراحی اولین درمان با هدف از بین بردن سرطان است. انجام بیوپسی غدد لنفاوی به طور همزمان می تواند به مرحله سرطان کمک کند.

لامپکتومی

لامپکتومی یا “جراحی حفظ پستان” شامل برداشتن تومور و حاشیه ای از بافت سالم اطراف آن است. جراح همچنین ممکن است غدد لنفاوی نگهبان زیر بازوی شما را بردارد. اگر سرطان سینه در محل یا مراحل اولیه سرطان سینه دارید، ممکن است لامپکتومی یک گزینه باشد.

لامپکتومی همچنین برای افرادی که تومورهای بزرگتری دارند که تحت درمان نئوادجوانت قرار می گیرند و پاسخ خوبی یا “پاسخ کامل” دارند، امکان پذیر است، به این معنی که تمام سرطان از بین رفته است.

درمان سرطان سینه

ماستکتومی کامل

ماستکتومی کامل که به عنوان “ماستکتومی ساده” نیز شناخته می شود، روشی است که در آن جراح کل سینه را برمی دارد. معمولاً شامل برداشتن غدد لنفاوی نگهبان نیز می شود. در ماستکتومی رادیکال اصلاح شده، جراح کل سینه و بیشتر غدد لنفاوی زیر بازوی شما را برمی دارد.

ماستکتومی ممکن است گزینه بهتری نسبت به لامپکتومی باشد اگر:

تومور نسبت به اندازه سینه بزرگ است
تومورهای متعدد دارید
شما نمی توانید پرتودرمانی کنید
شما یک جهش BRCA دارید و آن را به عنوان بخشی از برنامه درمانی خود برای کاهش خطر در آینده انتخاب می کنید
بازسازی سینه

در برخی موارد، می توان مقداری از پوست، نوک سینه و هاله را برای بازسازی حفظ کرد. بازسازی سینه، در صورت انتخاب، می تواند همزمان با ماستکتومی یا بعد از آن انجام شود.

انواع مختلفی از جراحی های بازسازی وجود دارد. جراح می تواند از ایمپلنت یا بافتی از قسمت دیگری از بدن شما استفاده کند.

پرتو درمانی

پرتودرمانی دوزهای بالای پرتو را مستقیماً به محل های سرطانی هدف قرار می دهد. با توجه به منبع مورد اعتماد انجمن سرطان آمریکا، تابش پرتوهای خارجی رایج ترین نوع منبع قابل اعتماد تابش برای افرادی است که سرطان سینه دارند.

رادیوتراپی را می توان بعد از عمل جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی که ممکن است پشت سر گذاشته باشند، استفاده کرد که احتمال عود را کاهش می دهد.

اگر سرطان به خارج از سینه ها گسترش یافته باشد، پرتودرمانی می تواند به تخریب تومورها، کند کردن رشد تومور یا کاهش علائم در سایر قسمت های بدن کمک کند.

شیمی درمانی

شیمی درمانی یک درمان سیستمیک است، به این معنی که می تواند سلول های سرطانی را در هر نقطه از بدن از بین ببرد. شیمی درمانی می تواند کمک کند:

قبل از جراحی (شیمی‌درمانی نئوادجوانت): کوچک کردن تومورهای بزرگ و امکان جراحی کم‌تر (مثلاً لامپکتومی به جای ماستکتومی)

پس از جراحی (شیمی درمانی کمکی): برای درمان افرادی که سرطان سینه التهابی یا سرطان سینه سه گانه منفی دارند، از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده و کاهش احتمال عود سرطان.

به عنوان درمان اصلی: برای درمان سرطانی که به نقاط دور گسترش یافته است (سرطان متاستاتیک پستان)

شایان ذکر است که برخی از افراد بسته به نوع سرطانی که دارند و میزان تومور باقی مانده پس از جراحی ممکن است هم درمان نئوادجوانت و هم درمان کمکی دریافت کنند.

داروهای شیمی درمانی مختلفی برای درمان سرطان سینه وجود دارد. بیشتر اوقات، شما به ترکیبی از دو یا چند داروی مختلف نیاز دارید.

درمان سرطان سینه

هورمون درمانی

تست برخی از انواع سرطان سینه برای گیرنده های استروژن یا گیرنده های پروژسترون مثبت است منبع مورد اعتماد. این سرطان ها از هورمون ها برای رشد و گسترش استفاده می کنند. هدف هورمون درمانی که «درمان غدد درون ریز» نیز نامیده می شود، گرسنگی دادن به سرطان ناشی از این سوخت ها است.

برخی از درمان ها تولید این هورمون ها را مسدود می کنند و برخی دیگر با تأثیر هورمون ها بر سلول های سرطانی تداخل می کنند. انکولوژیست بر اساس عواملی مانند سایر درمان ها و وضعیت یائسگی شما توصیه می کند.

حدود ۶۵ درصد از تمام سرطان های پستان گیرنده هورمونی (HR) مثبت هستند. اگر سرطان سینه شما منبع معتبر گیرنده هورمونی (HR) منفی باشد، هورمون درمانی موثر نخواهد بود.

درمان هدفمند

برخی از داروها پروتئین های خاص یا سایر ویژگی های سلول های سرطانی را هدف قرار می دهند که به رشد و گسترش آنها کمک می کند. درمان های هدفمند می توانند:

جلوگیری از تولید مثل سلول های سرطانی
خطر عود را کاهش دهد
سرطان پیشرفته سینه را که دیگر به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد، درمان کنید

سرطان سینه HER2 مثبت با داروهای ضد HER2 مثبت، مانند تراستوزوماب (Enhertu) یا pertuzumab (Perjeta) درمان می شود. این داروها در کنار شیمی‌درمانی (اعم از نئوادجوانت، کمکی یا هر دو) تجویز می‌شوند و نقش مهمی در مدیریت سرطان‌های HER2 مثبت و همچنین سرطان‌های پستان در مراحل اولیه و سرطان‌هایی که متاستاز داده‌اند دارند.

داروهای درمان هدفمند و اهداف آنها

جلوگیری از تولید مثل سلول های سرطانی
خطر عود را کاهش دهد
سرطان پیشرفته سینه را که دیگر به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد، درمان کنید

درمان سرطان سینه

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی که گاهی اوقات “درمان بیولوژیکی” نامیده می شود، سیستم ایمنی را تقویت می کند و به آن کمک می کند تا سلول های سرطانی را شناسایی کرده و به آنها حمله کند. مهارکننده های ایمن ایمن، منبع مورد اعتماد نوعی ایمونوتراپی هستند.

نقاط بازرسی سیستم ایمنی برای شروع و توقف پاسخ ایمنی روشن و خاموش می شوند. این فرآیند به سیستم ایمنی کمک می کند تا از حمله به سلول های طبیعی جلوگیری کند، اما سلول های سرطان سینه می توانند از این نقاط بازرسی برای پنهان شدن استفاده کنند.

مهارکننده های ایست بازرسی ایمنی، پروتئین های ایست بازرسی را هدف قرار می دهند تا سیستم ایمنی را دوباره فعال کنند تا به سلول های سرطانی پاسخ دهد.

PD-1 یک پروتئین روی سلول های T است که آنها را از حمله به سلول های دیگر باز می دارد. می توان از یک مهارکننده PD-1 به نام “پمبرولیزوماب (کیترودا)” استفاده کرد:

همراه با شیمی درمانی برای درمان سرطان سینه سه گانه منفی
قبل یا بعد از جراحی برای مرحله ۲ و مرحله ۳ سرطان
برای عودهای سرطان سینه که برای جراحی خیلی بزرگ هستند
برای درمان سرطان سینه متاستاتیک

بردن

انواع مختلفی از درمان سرطان سینه از جمله جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی وجود دارد. برخی از درمان‌ها، مانند درمان‌های هورمونی و درمان‌های هدفمند، تنها بر روی ویژگی‌های خاص سرطان سینه مؤثر هستند.

اینکه کدام درمان برای شما مناسب است به عوامل زیادی از جمله نوع و مرحله سرطان و همچنین وضعیت گیرنده HR و HER2 بستگی دارد.

قبل از شروع درمان، باید مزایا و خطرات بالقوه هر نوع درمان را با تیم مراقبت از سرطان بررسی کنید. به خاطر داشته باشید که برنامه هر چه که باشد، احتمالاً باید در طول مسیر تغییراتی را انجام دهید.